Summer afternoon - Pomeriggio d'Estate

 

Summer afternoon.

Two white stone benches

keep vigil in the shadow of the vineyard.

In the stream

the spring moves the blades of grass,

as if they stand in the wind.

The water is cold and pure

between the fingers of a child

playing in a timeless garden.

Nature glows 

with silver reflections,

whispering words

seemingly incomprehensible.

But in the chest 

every sound acquires a 

meaning.

Peace arrives 

with its silent footsteps of moss and roots,

with its confident arms 

of branches and leaves. 

Cristiano Bartolomei

Pomeriggio d'Estate.

Due panche di pietra bianca

vegliano nell'ombra del vigneto.

Nel ruscello

la sorgente muove i fili d'erba,

come se stessero al vento.

L'acqua è fredda e pura

tra le dita di un fanciullo

che gioca in un giardino senza tempo.

La natura brilla 

di riflessi d'argento,

sussurrando parole

apparentemente incomprensibili.

Ma nel petto 

ogni suono acquisisce un 

senso,

arriva la pace 

con i suoi passi silenziosi di muschio e radici,

tra le braccia sicure 

di rami e foglie.

C.B. 

Letnie popołudnie.

Dwie białe kamienne ławki

stoją w cieniu winnicy.

W strumieniu

źródło porusza źdźbłami trawy

jak na wietrze.

Woda jest zimna i czysta

między palcami dziecka

bawiącego się w ponadczasowym ogrodzie.

Natura lśni 

srebrnymi refleksami,

szepcząc słowa

pozornie niezrozumiałe.

Ale w klatce piersiowej 

każdy dźwięk nabiera 

znaczenia.

Pokój nadchodzi 

z cichymi krokami mchu i korzeni,

z jego bezpiecznymi ramionami 

gałęzi i liści.

C.B.